အေတာင္ပံသစ္ထုဆစ္ျခင္း(ကဗ်ာရွည္)
==========================
ဒုကၡေတြနဲ႔ဝလို႔
ငါ...သတိျပန္လည္လာခဲ့။
ထိန္းခ်ဳပ္မႈတို႔ဖ်ားနာ
ေကာင္းကင္ျပာ ေပ်ာက္ရွ
ဘဝကိုတစ္ကေနျပန္စဖို႔
အႀကိမ္တစ္ရာမက ေရရြတ္ခဲ့။
ေကာက္ေကြ႕ ထုံအီေသာ
ျမစ္မ်ား
ငါ့ႏွလံုးသားေပၚျဖတ္စီး
ျဖတ္စီးၾက။
ျပတင္းတံခါးမ်ားဖြင့္လိုက္ၾက
အလင္းေရာင္ဝဝရႈၾက။
ငါ့ရင္ခုန္သံေၾကာင့္
ပန္းမ်ားပြင့္ေစခဲ့ၿပီ။
ျပန္ေကာက္မရႏိုင္ေသာ
ေဟာဟိုႏွစ္မ်ား
သကၠရာဇ္
နာရီ
ပန္းပြင့္
ငွက္မ်ား
အျပစ္မဲ့ရယ္ေမာသံမ်ား
နံရံပါးပါးတစ္ခ်ပ္
ျခားခဲ့ရၿပီ
ျခားခဲ့ရၿပီကြယ္။
ကြၽန္ေတာ္ထမင္းစားခဲ့
အသက္ရႈခဲ့
ခရီးသြားခဲ့
ခင္ဗ်ားတို႔တစ္ေတြကိုခ်စ္ရင္း
ဆံပင္ေတြရွည္လ်ားခဲ့
ႏႈတ္ခမ္းေမႊးတို႔ရွည္လ်ားခဲ့
ေသာက္ပစ္လိုက္တယ္
ေသာက္ပစ္လိုက္တယ္
ေမွ်ာ္လင့္ခိုးေတြနဲ႔
စိုစြတ္ေနတဲ့
ခင္ဗ်ားတို႔ရဲ႕မ်က္လံုးေတြ။
ဒိုင္ယာရီစာရြက္ျပာေပၚ
'အခ်စ္'ဆိုတဲ့ စကားလံုးေရးဆြဲဖို႔
၂၉ ႏွစ္လံုးလံုး ေစာင့္ခဲ့ရသူေပါ့။
နီက်င္ဖန္တြတဲ့
ဆက္ဆံေရးမ်ဥ္းေၾကာင္းေပၚ။
ေသြးေၾကာလမ္းမ
ရိွန္းဖိုၾကြတဲ့
ေဒါသေသြးဆူ အရက္ျဖဴဆိုင္။
ၿပီးေတာ့ ဟို ...အိမ္
ၾကားေနက်သီခ်င္းနည္းနည္း
ပြဲေတာ္မဲ့အေပ်ာ္ညမ်ား
အလည္လြန္တဲ့သား
အေမျပတင္းတံခါးဖြင့္လို႔
ေမွ်ာ္ေနမွာေပါ့ေလ။
ညေတြ ...
ညေတြကေတာ့
ဘာျမဴဒါဆီ ေရြ႕ေရြ႕ျဖတ္သန္းသြားၾက
ငါ့ရဲ႕လြယ္အိတ္ကေလး
ညာပခံုးမွာခ်ိတ္လို႔
ငါ့ကုိတိုးတိတ္ရိႈက္ငင္
ေတာင္းပန္ဖို႔ျပင္ဆင္ေနရဲ႕။
အေမအေၾကာက္ဆံုး
ကင္းတဲကသံေခ်ာင္းေခါက္သံေတြ
အေမ့ဆီကို အေျပးေရာက္လာခဲ့ၾက။
အေမ ...
အုတ္တံတိုင္းျမင့္ျမင့္ၾကီးေတြ
ကာရံထားတဲ့
တိုက္ႀကီးေတြရဲ႕ဧည့္ခန္းေဆာင္မွာေတာ့
ငါးစိမ္းသည္မ ေလသံနဲ႔
ရန္ေတြ႕ေနသံေတြ
အေမအတိုင္းသား
ၾကားေနမွာပါအေမ။
အဲဒီအခါတိုင္း
ဗုဒၶဘုရားရဲ႕တရားေတာ္နဲ႔
နယူတန္ရဲ႕ တန္ျပန္သက္ေရာက္မႈ
အေမ့ႏွလံုးသားကုိ ေသြးျခည္ဥခဲ့ေပါ့။
(ခ)
အဲဒီေန႔က
အမွတ္တရရိွခဲ့ၾက
မိုးသားတို႔ၾကည္လင္ဝင္းပ
ႏွလံုးသားၾကြက္သားေတြေျဖေလ်ာ့ၾက
နတ္ဝင္သည္
မ်က္လံုးေတြ
လမ္းမေပၚသို႔လမ္းေလွ်ာက္ၾက။
ကြၽန္ေတာ္နီရိုးဘုရင္မဟုတ္ဘူး အေမ
ကဗ်ာဆရာအေမ့သား
လူသားတိုင္းရဲ႕ႏွလံုုးသားကုိ
အနက္ရိႈင္းဆံုးထိုးေဖာက္ျမင္ႏိုင္တဲ့
ကဗ်ာဆရာပါအေမ။
ေမွ်ာ္လင့္မႈေတြ
လက္ဆန္႔တန္းလို႔
မိုးကုတ္စက္ဝိုင္းထိ
လမ္းေလွ်ာက္ၾက။
စိတ္ကူးစိတ္သန္း
အသစ္က်ပ္ခြၽတ္ေတြနဲ႔
လမ္းေလွ်ာက္ၾက။
ခ်စ္သူမ်ားရဲ႕
အၿပံဳးစစ္စစ္ေတြကို
ပိုင္ဆိုင္လိုတဲ့ဆႏၵနဲ႔
လမ္းေလွ်ာက္ၾက။
တခ်ဳိ႕
ျမစ္ေတြကုိစီးၾက။
တခ်ိဳ႕
ေရနီေျမာင္းကိုစီးၾက။
တခ်ိဳ႕
အင္းလ်ားကိုစီးၾက။
စီးၾက
စီးၾက
တိုဗာခရပ္ဖ္ယာဥ္ကို
ႏွလံုးသားတပ္ၿပီး
စီးနင္းၾက။
ေတာင္တန္းနဲ႔ပင္လယ္ကို
စီးၾက။
လယ္ကြင္းနဲ႔ရိုးျပတ္ကို
စီးၾက။
ကမၻာႀကီးရဲ႕ေသြးလည္ပတ္ႏႈန္းကို
စီးနင္းၾက
လိုရာခရီးေရာက္ေအာင္
စီးနင္းၾက။
(ဂ)
မုသာဝါဒဖ်ာခင္း
လွ်ာရင္းျမက္သတဲ့လား
ေဟာ္လိုဂစ္တာတစ္လံုးထဲက
ခ်စ္သူအၿပံဳးႏြမ္းႏြမ္းေလး
ထြက္က်လာခဲ့။
စကားလံုးေထာင္ေခ်ာက္
ဝမ္းလ်ားေမွာက္လဲခဲ့ရေပါ့။
ေနာင္တရဲ႕အလြမ္း
ေဒါသပန္းတို႔ပြင့္ခဲ့ရ။
ကြၽန္ေတာ္အလိမ္ခံလိုက္ရၿပီ
အေမ
အခ်စ္ရမယ္လား
မရဘူးလား
အခ်စ္ကုိ အခ်စ္နဲ႔မွ်ားခဲ့ရေပါ့။
မာမီမွာႏွလံုးေရာဂါ
ေသြးတိုးေရာဂါ
ေရာဂါေပါင္း ၉၇ပါးနဲ႔
ပိတ္ကားေပၚမွာ
အသဲကြဲဝတၱဳေတြထဲမွာ
ရုပ္ျပနဲ႔တိတ္ေခြထဲမွာ
ကဗ်ာမဆန္လိုက္တာ ကိုယ့္လူတို႔ရယ္။
အမုန္းေတြကုိ
ႏွလံုးသားနဲ႔အတူ
ေျမျမဳပ္ပစ္လိုက္ေတာ့မယ္။
ငါကဗ်ာေလ
ရင္ေကာ့ၿပီးေျပာလိုက္မိရဲ႕
မင္းတို႔ရဲ႕တန္ဖိုးဟာ
ဟိုအိမ္က ေကာင္မေလးေလာက္မွ
စာရိတၱေတြ ေခါင္းမမာၾကေတာ့ပါလား။
ကိုယ္ရည္ေသြးမာနေတြ
နထင္ေရာက္
စိတ္ေဖာက္ျပန္တတ္တဲ့
မင္းတို႔အသိုင္းအဝိုင္းကို
ငါစက္ဆုတ္မိရဲ႕။
မင္းႏႈတ္ခမ္းေပၚ
ငါ လမ္းေလွ်ာက္စဥ္
ကိုယ္က်င့္သိကၡာမဲ့
ရက္ေတြ၊ လေတြ၊ ႏွစ္ေတြ
ကိုယ္က်င့္သိကၡာမဲ့
မင္းရဲ႕စြပ္စြဲခ်က္ေတြ
ေအာ္ဂလီဆန္
ပ်ဳိ႕အန္ခ်င္ရဲ႕။
ဒါပါပဲ
ငါ့ယံုၾကည္မႈေတြ
မွားယြင္းခဲ့
ခြၽင္းခ်က္သစ္ေတြ
ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့။
အႏိုင္ယူေကာက္က်စ္
ေသြးထိုးရစ္မယ့္
မင္းအသိုင္းအဝိုင္းၾကားမွာ
မင္းေပ်ာ္ပါးေနရစ္ခဲ့ေတာ့။
ရာဇဝင္မဟုတ္
ဒ႑ာရီမဟုတ္
ျဖစ္ခဲ့တယ္
ကမၻာႀကီးေပၚမွာျဖစ္ခဲ့တယ္။
(ဃ)
ေနာင္တရဲ႕အလြမ္း
ရွင္ခန္းျဖတ္ဖို႔
ငါျပန္လာခဲ့ရၿပီ။
ငါ့အခ်စ္ေတြ
စိစစ္ဖို႔
ငါခ်စ္တဲ့အေမထံ
ငါ ျပန္လာခဲ့ရၿပီ။
ခမ္းေျခာက္ေနတဲ့
အိပ္မက္ခ်ဳိေတြ
စားျမံဳျပန္ဖို႔
ငါျပန္လာခဲ့ရၿပီ။
အလိမ္ခံ အတၱေတြ
ဖံုးဖိဖို႔
၂၉ ႏွစ္သားေလး
အေမ့ရင္ခြင္ဆီျပန္လာခဲ့ရၿပီ။
ႏွလံုးသားမီးေတာင္
အလင္းေရာင္ေတြနဲ႔
ငါျပန္လာခဲ့ၿပီ။
ဆိုဖာေပၚျမဳပ္ေနတဲ့အနမ္းေတြ
ေက်ာခိုင္းဖို႔
ငါ ျပန္လာခဲ့ရၿပီ။
ရိုးမေတာင္ေတြထမ္း
ျမစ္ေတြထမ္းလို႔
ငါျပန္လာခဲ့ၿပီ။
အသစ္စက္စက္
ေကာင္းကင္ျပာကိုထမ္းလို႔
ငါျပန္လာခဲ့ၿပီ။
ညငွက္
ဇီးကြက္တို႔
ကုကိၠဳပင္ထိပ္ဖ်ားမွာ ေအာ္ျမည္လို႔
ကင္းတဲက သံေခ်ာင္းေခါက္သံေတြ
ဆူေဝလို႔
စိတ္ပူေနတဲ့ အေမထံ
အေမသားျပန္လာၿပီေလ။
ေသြးေၾကာထဲမွာ
စူးဝင္လွည့္ပတ္ေနတဲ့
လိမ္လည္ျခင္းျမွားေတြေပြ႕ပိုက္လို႔
ေခါင္းငိုက္စိုက္နဲ႔ျပန္လာတဲ့သား
အေမ ေျပးေပြ႕ၿပီး
အေမ မ်က္ရည္ေတြ
ပိုးပိုးေပါက္ေပါက္နဲ႔
အေမမ်က္ရည္ၾကားက ၿပံဳးေနမွာလား။
အေမသားရဲ႕
နာက်င္မႈေတြက
ကမၻာႀကီးတုန္ခါလို႔။
အေမ့မ်က္ရည္ေတြကေတာ့
ကမၻာႀကီးကုိ
သဖန္းသီးတစ္လံုးလို
ေမွ်ာေစခဲ့ေပါ့။
.
.
ေအာင္ဘညိဳ
( ၁၉၉ဝ )
No comments:
Post a Comment