Friday, September 23, 2016

ကဗ်ာမွတ္စုမ်ား - ေျမခ်စ္သူ (ဘာသာျပန္)

ကဗ်ာမွတ္စုမ်ား ( အစအဆုံး)
====================
( ေျမခ်စ္သူ ျမန္မာျပန္သည္ )
.................................................................................................
. (၁)
တစ္ခါတုန္းက စာေပေဆြေႏြးပြဲတစ္ခုမွာ က်ေနာ္႔ကို ဒီလိုေမးတယ္။
" ေနာင္ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ဆိုရင္ 'ကဗ်ာ' ဟာ ဘယ္လိုေနမယ္ထင္လဲ" တဲ႕ ။
ဒီတုန္းကေတာ႕ အမွတ္မဲ႕ပဲ ေျဖလိုက္မိတယ္ ။ေနာင္ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ကာလကဗ်ာကို သိေနရင္ ခုကတည္းက အဲဒီကဗ်ာမ်ိဳးကိုပဲ က်ေနာ္ေရးေနလိုက္မွာေပါ့ ။တကယ္ေတာ႕ အနာဂတ္နဲ႕ က်ေနာ္တို႕ၾကားမွာ နံရံျခားေနတုန္းပါပဲ ။ တစ္ခါတရံ က်ေနာ္တို႕ ထင္တတ္သလို ဒီနံရံကို ထြင္းေဖာက္နိုင္ေသးတာ မဟုတ္ဘူး ။ဒီနံရံဟာ အတိတ္ထင္ဟပ္ခ်က္ဆိုတာပါပဲ ။ အတိတ္သာပဲ အနာဂတ္ကို မွန္းဆဖို႕အတြက္ အုတ္ျမစ္ျဖစ္ပါတယ္ ။ဒါေတာင္မွ မွန္းဆၾကည့္ရုံေလာက္ျဖစ္ပါတယ္ ။
. (၂)
တခ်ိဳ႕ ေဟာကိန္းထုတ္ၾကတယ္။စက္မႈအတက္ပညာဟာ ကဗ်ာကို ဖယ္ရွားၿပီး ယင္းကိုယ္တိုင္ပဲ အနာဂတ္ရဲ႕ကဗ်ာျဖစ္လာလိမ့္မယ္လို႕ ။ က်ေနာ္ကေတာ႕ ဒီလိုမယုံဘူး ။စက္မႈအတတ္ပညာဆိုတာက က်ေနာ္တို႕အတြက္ အဆင္သင့္ေတြ ေမြးဖြားျခင္းျဖစ္တယ္ ။စက္မႈအတတ္႑ေတြဟာ က်ော္တို႕အတြက္ ေလွကားထစ္အသစ္ေတြသာ ျဖစ္တယ္။
. တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ အီလက္ထရြန္းနစ္စက္ေတြကို ကဗ်ာအဖြဲ႕အႏြဲ႕ သင္ေပးလိုက္လို႕ ကဗ်ာေတြ ထုတ္လုပ္လာနိုင္မယ္ ။အီလက္ထရြန္းနစ္ကေရးတဲ႕ ကဗ်ာဖတ္ပရိတ္သတ္လည္း ရွိလာနိုင္မယ္ဆိုပါေစဦး။ လူေရးတဲ႕ကဗ်ာက စိုးရိတ္စရာ မရွိပါဘူး ။အေကာင္းဆုံးေသာ အီလက္ထရြန္းနစ္ဟာ လူသင္ေပးလိုက္တာကလြဲလို႕ ကဗ်ာသစ္ရြတ္ျပနိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး ။ကဗ်ာဆိုတာ ရင္ခုန္သံကစၿပီး ရင္ခုန္သံဆိုတာက သက္ရွိလူသားရဲ႕သက္ရွိပစၥည္းသာျဖစ္ပါတယ္ ။
. လူရွိေနသေရြ႕ အဲဒီလူးသားဟာ ငိုေနသေရြ႕ ၿပဳံးေနသေရြ႕ ရင္ခုန္ေနသေရြ႕ ကဗ်ာဟာ ျဖစ္ထြန္းတိုးတက္ေနဦးမွာပါ. ။
.
(၃)
အျဖစ္အပ်က္ေတြ နိုးၾကားတက္ၾကြစြာ ေျပးလႊားေနတဲ႕ ဒီေခတ္္ျမန္ႀကီးထဲမွာ ဘယ္လိုကဗ်ာမ်ိဳးဟာ ရပ္တည္နိုင္မလဲ ။အျဖစ္အပ်က္နဲ႕ အသြင္သ႑န္ေတြရဲ႕ အတြင္းအႏွစ္သာရကို ထုတ္နႈတ္ျပတတ္တဲ႕လက္ရာမ်ိဳးသာ ရပ္တည္နိုင္မယ္လို႕ က်နာ္ရဲရဲဆိုခ်င္ပါတယ္ ။
. (၄)
. တစ္ခါတရံမွာ က်ေနာ္တို႕ဟာ က်ေနာ္တို႕ရဲ႕ မနက္ျဖန္ ကာလ'ဧည့္သည္္ ' ဟာ ဘယ္သူလဲဆိုတာ စဥ္းစားရုံထက္ က်ေနာ္တို႕ရဲ႕သခ်ၤဳင္း အုတ္ဂူေဘးမွာ ဘယ္သူေတြ အသင့္ရွိေနတယ္ဆိုတာကိုပါ စဥ္းစားထိုက္လွပါတယ္ ။
(၅)
. အစဥ္အလာကဗ်ာဟန္ဆိုတာ တရားေသျပဌန္းခ်က္မဟုတ္ပါဘူး ။ ဒါဟာ ေယဘုယ်လက္ခံခ်က္သာ ျဖစ္ျပီး တိက်တဲ႕သေကၤတလိုရပ္မေနပါဘူး ။
. အစဥ္အလာနဲ႕ ဆန္းသစ္မႈၾကားက ရံကာမ်ဥ္းနယ္နိမိတ္ဟာ အျမဲမာခက္ခက္ႀကီး ျငိမ္ေနသလား ။တကယ္ေတာ႕ အျမဲသိမ္သိမ္ေမြ႕ေမြ႕ေရြ႕လ်ားေနတာပါ ။
. ( ၆ )
.အခ်ိန္ေတြ ကုန္လြန္ခဲ႕တာနဲ႕အမွ် အရည္အခ်င္းအားလုံးဟာ က်ေနာ္တို႕နဲ႕အတူ ပါမလာနိုင္ခဲ႕ဘူး ။ခရီးလမ္းမွာ တစ္ခ်ိဳ႕ကို က်ေနာ္တို႕လူသားဟာ ဆုံးရႈံးတန္ ဆုံးရႈံးခဲ႕ရပါတယ္ ။ဒါကို က်ေနာ္တို႕ကိုယ္တိုင္ေတာင္ သတိမျပဳအားခဲ႕ပါဘူး ။က်ေနာ္တို႕ရဲ႕ သိမွတ္ဥာဏ္နိုးၾကားမႈဆိုရင္ အေတာ္ေပ်ာက္ဆုံးခဲ႕ရပါတယ္ ။ကဗ်ာမွာက်ေတာ႕ ဒါဟာအေတြ႕အႀကဳံထက္ ပိုအေရးႀကီးပါတယ္ ။ကဗ်ာဆရာႀကီးေတြ နာမည္ေက်ာ္ကဗ်ာေတြကို အစဥ္တစိုက္ေရးနိုင္ခဲ႕တာဟာ သူတို႕ရဲ႕တိုက္ရိုက္အေတြ႕အႀကဳံေၾကာင့္ခ်ည္း မဟုတ္ဘူး ။ထာ၀၇ပ်ိဳျမစ္တဲ႕ အာရုံစူးစိုက္မႈေၾကာင့္ပါပဲ ။
. ( ၇ )
. ကဗ်ာဟာ သင့္အတြက္ အကူအညီလည္း မဟုတ္ဘူး ။ကယ္တင္ရွင္လည္း မဟုတ္ဘူး ။ဒါေပမယ့္ တျခားလူေတြ လြတ္ေျမာက္ဖို႕အတြက္ သင့္ကို လႈံ႕ေဆာ္နိုင္တယ္ ။
.
. (၈)
ကဗ်ာဆရာေတြဟာ ေလာကကို ေရာက္လာခဲ႕ၿပီး စြန္႕ခြာခဲ႕ၾကတယ္ ။ဒါေပမယ့္ သူတို႕ကဗ်ာေတြဟာ ေလာကနဲ႕အတူ ရွင္သန္က်န္ရစ္ခဲ႕တယ္ ။ဘ၀နဲ႕ ခ်ိန္စက္ျပီး တန္ဖိုးတက္ေနခဲ႕တယ္ ။ ကဗ်ာဆရာကို စီရင္ခ်က္ခ်တာဟာ ေသမင္း မဟုတ္ပါဘူး ။"ဘ၀" ပါ ။ ေျပာင္းလဲေနတဲ႕လူ႕အႏြယ္နဲ႕ ဘ၀ရဲ႕အရွိန္အဟုန္ေတြက စီရင္ပါတယ္။ ဆက္လက္ေမြးဖြားရုန္းကန္ေနတဲ႕ လူသားရဲ႕လိုအင္ကို ျဖည့္စြမ္းနိုင္တဲ႕ကဗ်ာေတြနဲ႕ ဒီကဗ်ာမ်ိဳးကို ဖန္တီးခဲ႕တဲ႕ ကဗ်ာဆရာဟာ လူသားေတြရဲ႕ဘ၀ေရစီးမွာ ထပ္ၾကပ္မကြာပါလာေနျမဲပါပဲ..။
.
ေျမခ်စ္သူ
.
(ဆိုဗီယက္ကဗ်ာဆရာ Vadin Shefuer ရဲ႕ Notes Poetryမွ ထုတ္နုတ္ျမန္မာျပန္ဆိုသည္)


No comments:

Post a Comment